oOoOoOoOoOoO

! جانا
کجایِ جهانی بدونِ من ؟!
برگرد ؛ بی تو ، نبضِ جهانم نمی زند
با شانه ها و آینه ها ، قهر کرده ام
لکنت گرفته قلبِ زمانم ، نمی زند !!!

oOoOoOoOoOoO

"نرگس صرافیان طوفان"

o*o*o*o*o*o*o*o

جاده بهترین تسکین است
آدم ، تمامِ دردهایش را فراموش می کند
انگار سرتاسرِ اتوبان ها ، گردِ بی خیالی پاشیده اند
گاهی با خودم فکر می کنم
اگر ماشین اختراع نشده بود
آدم ها با این همه دردِ تلنبار شده چه می کردند ؟
اگر موسیقی نبود
اگر خیابان نبود
اگر سفر نبود
بدونِ این ها که چیزی از آدم نمی مانَد
o*o*o*o*o*o*o*o

نرگس صرافیان طوفان

oOoOoOoOoOoO

اسفند، اردیبهشتی‌ترین حالتِ زمستان است
از همان ماه‌هایِ خوبِ خدا که جان می‌دهند برایِ دل را به خیابان زدن‌های بی‌هوا و قدم زدن‌هایِ طولانی
انگار تمامِ آدم ها، تن پوشی از مهربانی، به تن کرده اند و لب های تمامِ عابرانِ شهر گ، در صمیمانه ترین حالتِ لبخند است
اسفند، به گرگ و میشِ صبح می مانَد
به خورشیدی در آستانه‌ی طلوع
و به رنگ‌هایِ بنفش و سرد و بی‌روحی، در آستانه ی سبز شدن
اسفند یعنی زمستان رفتنی‌ست
یعنی بهار ، در راه است

oOoOoOoOoOoO

👤نرگس صرافیان طوفان